- owinąć się
- сов.1) о(б)ви́ться2) (otulić się) обмота́ться, обвяза́ться; оку́татьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
owijać się – owinąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samemu okrywać się ze wszystkich stron; otulać się, zawijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Owijać się śpiworem, kocem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poowijać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} owinąć czymś siebie ze wszystkich stron, otulić się, bardzo szczelnie się przykryć; też o wielu osobach: owinąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poowijać się kołdrą. Poowijali się czym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakutać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} owinąć się, ochronić się przed zimnem; opatulić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakutać się w szalik, w koc. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poowijać — dk I, poowijaćam, poowijaćasz, poowijaćają, poowijaćaj, poowijaćał, poowijaćany «owinąć wiele czegoś, owinąć w wielu miejscach, owinąć ze wszystkich stron» Poowijać filiżanki w bibułkę. Poowijać nogi bandażem. poowijać się «owinąć się ze… … Słownik języka polskiego
owijać — ndk I, owijaćam, owijaćasz, owijaćają, owijaćaj, owijaćał, owijaćany owinąć dk Vb, owijaćnę, owijaćniesz, owiń, owijaćnął, owijaćnęła, owijaćnęli, owijaćnąwszy «okręcać coś czymś dookoła, okrywać, osłaniać czymś kogoś lub coś ze wszystkich stron; … Słownik języka polskiego
okręcić — dk VIa, okręcićcę, okręcićcisz, okręć, okręcićcił, okręcićcony okręcać ndk I, okręcićam, okręcićasz, okręcićają, okręcićaj, okręcićał, okręcićany 1. «owinąć, opasać, opleść coś» Okręcić nogi onucami. Okręcić szyję koralami. Okręcić włosy wkoło… … Słownik języka polskiego
oplątać — dk IX, oplączę, oplączesz, oplącz, oplątaćał, oplątaćany oplątywać ndk VIIIa, oplątaćtuję, oplątaćtujesz, oplątaćtuj, oplątaćywał, oplątaćywany «owinąć, okręcić, omotać pasmami czegoś, np. nićmi, sznurkiem, łodygami itp.» Pnie oplątane lianami.… … Słownik języka polskiego
pookręcać — dk I, pookręcaćam, pookręcaćasz, pookręcaćają, pookręcaćaj, pookręcaćał, pookręcaćany «okręcić, owinąć wiele czegoś, okręcić w wielu miejscach, ze wszystkich stron; poowijać» Pookręcać palce bandażem. Pookręcać pnie drzew słomą. pookręcać się 1.… … Słownik języka polskiego
zaplątać — dk IX, zaplątaćplączę, zaplątaćplączesz, zaplątaćplącz, zaplątaćał, zaplątaćany rzad. zaplątywać ndk VIIIa, zaplątaćtuję, zaplątaćtujesz, zaplątaćtuj, zaplątaćywał, zaplątaćywany «plącząc zamotać, zaczepić jedno o drugie; splątać» Zaplątać nici,… … Słownik języka polskiego
oprząść — dk XI, oprzędę, oprzędziesz, oprzędź a. oprządź, oprządł, oprzędła, oprzędli, oprzędziony, oprządłszy oprzędzać ndk I, oprząśćam, oprząśćasz, oprząśćają, oprząśćaj, oprząśćał, oprząśćany «snując nić obwinąć, omotać, osnuć coś dokoła; opleść,… … Słownik języka polskiego
płaszcz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «wierzchnie okrycie o bardzo różnorodnych fasonach, z rękawami» Płaszcz męski, damski, dziecinny. Płaszcz podróżny, sportowy, przeciwdeszczowy, od deszczu. Płaszcz nieprzemakalny. Płaszcz kąpielowy. Narzucić (na … Słownik języka polskiego